www.malaksiaznica.fora.pl

Antydotum.

Hmmm, ciekawe, tylko za mało takich 'efektów specjalnych'. Ale trzymające w napięciu. 9/10

Krasnolud

Antydotum.

Myślę że zaakceptowałeś moją ocenę, bo krytyka to krytyka.

Krasnolud

Antydotum.

Cieszę się że tak myślisz Smile

Krytyka ma rozległe znaczenie. Istnieje jeszcze coś takiego jak krytyka pozytywna, a ja taką użyłam, bo jest na co Cool

Początek super, interesuje mnie to co będzie w dzienniku Smile

Krasnolud

Antydotum.

Dziękuję za streszczenie Razz

Żart

kacper5

Supcio

. Lubię takie książki. Nie jest to żadna sieczka ,,zrobił to tamto i nagle to'' (co ja piszę Wink

) tylko książka z sensem i przesłaniem. Dam ci 9 bo czegoś mi tam brakło .

PS Widzę że wy też lubicie książki z ,,głębszym'' sensem myślenia. Poczekajcie na moją księgę pt,,Druga Strona'' lub ,,Okolice Fearwill'' (nie mam pomysłu na tytuł) będzie to coś w stylu dramatu psychologicznego.

olunia

Tajemnicze....
Ciekawe...
Najbardziej podobał mi się kawałek ,, Kiedyś muszę naoliwić te cholerne drzwi ... ``.
Nie wiem dlaczego.
Na razie też dam 9, bardzo mi się, ale coś tam było takie... Brakowało.
Potwierdzam zdani osób po wyżej i czekam na kolejne części Wink

Krasnolud

Dziennik Tajemnic
autor: Krasnolud

Rozdział I
,,Gdy to dziennik trafia we właściwe miejsce"
Była ciemna, pochmurna noc. W mieście Leaviin pogasły już wszystkie latarnie. Przy spokojnie płynącej, przez miasto rzece, znajdował się jeden z szarych, drewnianych domków. Tylko w jednym oknie paliło się światło. Do tego pokoiku wszedł Jaszczuroczłek z filiżanką stygnącej, zielonej herbaty. Był on średniawych rozmiarów, pokryty łuskami przypominającymi kolor żółto-zielony. Odziany zaś był w szarą tunikę i karmazynowe spodnie z lenna.
Usłyszawszy okropny skrzyp popchniętych, przez jego ogon drzwi, powiedział zamyślony do siebie:
- Kiedyś muszę naoliwić te cholerne drzwi ...
Położył filiżankę herbaty na kącie blatu biurka, znajdującego się pod ścianą, przeciwko drzwi. Zgarnął kilka papierów, jakichś zakurzałych dokumentów, dwie książki i brudną łyżeczkę, by zrobić trochę miejsca. Odwrócił się w prawo, w stronę kredensu i spojrzał na dolną półkę gdzie leżała drewniana skrzynka. Podszedł do ów szafki i pochylił się nad skrzynią. Wziął ją w dłonie, wstał i odwrócił się w stronę obrazu wiszącego koło drzwi. Na obrazie widniał portet dostojnego Jaszczuroczłeka ubranego w skórzaną zbroję i patrzącego trochę niepewnie.
- Czemu musiałeś odejść akurat teraz, ojcze? W tej okrutnej wojnie przeciwko Mrocznym Elfom? Akurat teraz? ... - Znów rzekł do siebie, patrząc się przez chwilę na obraz.
Wrócił do swojego zajęcia. Położył skrzynię na biurku, usiadł spokojnie i wypił łyk herbaty. Wziął głęboki oddech i otworzył skrzynię.
Wyjął z niej nóż, wspaniale wyglądający sztylet z wyrytymi Krasnoludzkimi znakami (lub runami, jak kto woli) na ostrzu. Popatrzył na nie przez chwilę z dumą i odłożył na bok. W następnej kolejności wyjął list, który na kopercie miał napisane "Dla Laviniego".
- Dla "mnie"? - pomyślał i wypił kolejny łyk herbaty - Więc jednak ojciec przesłał tą paczkę do mnie, a nie do brata ... hmm dziwne.
Rozpieczętował list i wyjął z niego kawałek zagiętej kartki i dwa obrazki. Najpierw spojrzał na zdjęcia. Jeden z nich przedstawiał jego matkę i ojca, a drugi zaś jego samego obejmującego brata. Łezka mu się w oku zakręciła, odłożył zdjęcia na bok. Rozwinął papier i czytał list w myślach, jakby słysząc głos ojca:

,,Czytając to synu pewnie masz sporo czasu, aby spojrzeć na dziennik o którym tłumaczyła ci matka i ja ci kiedyś opowiadałem. Przekazuję go Ci, gdybym w razie czego nie przeżył wojny pod Krwawą Górą i nie zdołał go w pełni przetłumaczyć i zrozumieć ... ech o czym ja mówię, nawet nie zacząłem. Niestety zawsze odkładałem na później i pewnie nigdy tego nie skończę ... tak ... sądzę, że nie powrócę z tej bitwy. Pewnie może Ci się wydać to szokujące, ale obawiam się, że to ty będziesz musiał w pewnym stopniu "zrozumieć" dziennik. Nie wiem czy spodoba Ci się to co tam zobaczysz ... tak samo jak i twojemu wujowi, autorowi notesu. Ale proszę Cię, przeczytaj to, spróbuj zrozumieć i powiadom świat zanim będzie za późno. Życzę Ci powodzenia i pamiętaj - nieprzyjazne wiatry zawsze wieją w przód, odwróć się i czekaj ...
Twój ojciec, Lokanvi

Jeszcze chwilę Lavinii patrzył się z zamyśleniem na kartkę papieru. Dziwne było to uczucie czytać list od kogoś kto już był w tamtym świecie...
W końcu się ocknął i odłożył list na bok.
- A więc pora na dziennik - powiedział do siebie i wyjął ze skrzyni notes. Strasznie był ciekaw co teraz ujrzy. Dziennik był średniawych rozmiarów, jego okładkę pokrywała miękka czarna skóra, najprawdopodobniej z byka. Był spięty jedną klapką na guzik, a ze grzbietu zwisał mu lniany, szarawy już ze starości, sznurek. Odpiął "szmacianą blokadę" i ostrożnie otworzył pokryty kurzem dziennik.